တစ္မိုးေအာက္မွာ
ေမေမ့မ်က္ႏွာက လမင္းၾကီးခ်ိတ္ဆြဲထားသလို
ၾကည္လင္၀င္းပ
သည္ထက္ၿပည့္စံုတဲ့ စိတ္ၾကြယ္၀မႈမ်ိဳး မရႏိုင္ေတာ့သလို
တခဏ လမ္းပ်က္သြားတဲ့ အရသာ
ကိုယ္စီ
ေဖေဖကေတာ့
သူရဲ့ က်ယ္ၿပန္နက္ရႈိင္းတဲ့ ရင္ခြင္ထဲ
ေမေမရယ္ ကိုကိုရယ္ ညီမေလးရယ္
သံုးေယာက္စလံုးကိုသိမ္းက်ံဳးထည့္
တစ္မိုးေအာက္မွာ
အခါရာသီဆိုတာရွိခဲ့တဲ့ ဒီမိသားစုေလး
မိုးရြာေပမယ့္ မိုးမရြာေတာ့ဘူး
ေနပူေပမယ့္ေနပူေတာ့ဘူး
ႏွစ္ပရိေစၦဒေတြ
ဘယ္ေလာက္ၾကာၿမင့္ခဲ့ၿပီလဲ
ေက်ာခိုင္းေ၀းကြာခဲ့ၾကတဲ့ ေဖေဖနဲ.နဲ.ေမေမ
ညက ၿပန္ဆံုတယ္
ဆိုးမိုက္ေပေတ အိမ္ၿပန္မလာတဲ့ ကိုကို
ညက အိမ္ၿပန္လာတယ္
မိုးတိမ္ေတြၿပိဳက်မေနနဲ.ေတာ့ ညီမေလးရယ္
အရာရာကို ကိုယ္ကၿပဳၿပင္ခဲ့ေပမယ့္မရဘူး မဟုတ္လား
ညက ညီမေလးမက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ကို
ကိုကိုလဲ မက္ခဲ့တယ္ .................. ။ ။
ေနမ်ိဳး
ဟန္သစ္မဂၢဇင္း ၊ စက္တင္ဘာ ၊ ၂၀၀၁
ၾကိဳက္မိတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ ။ ကဗ်ာဆရာ ကို ဒီကေနပဲ ခြင့္ေတာင္းပါရေစ ။
အိမ္လြမ္းသြားၿပီ...
ReplyDelete